zondag 24 juli 2011

Koud he

Van 35 - 40 oC naar 15 oC is een behoorlijke schok.
Zeker als blijkt dat het waterbed een maand heeft uitgestaan, de hele nacht koud gehad.
Welkom terug in zomer's Nederland.


De terugreis gisteren was nagenoeg zonder problemen.
Om 15:30 vertrokken uit appartement in Kissemmee(Orlando), auto ingeleverd en koffers inleveren. Hier was opnieuw een probleem met de tickets, een heel tijdjenbijndebalie gestaan.
We werden gestraft omdat we de Amerikaanse economie wat impulsen gegeven hadden en moesten usd 60 bijbetalen voor een extra koffer en overgewicht.

Op weg naar de vertrekhal barste het noodweer los, een tropische bui welke een uurtje duurde. Hierdoor 40 minuten vertraging op weg naar Manchester.
Vlucht was rustig maar een Atlantische nachtvlucht wordt nooit mijn hobby. Jazz werd misselijk bij het afdalen en had de bekende mr Bean zakjes nodig.
Op Manchester moesten we paar uurtjes wachten, heerlijk liggen slapen in de wachtruimte.

Vlucht naar Amsterdam opmtijd, helaas Jazz opnieuw ziek.
En dan op Schiphol in de regen de bus in...welkom in Nederland.

donderdag 21 juli 2011

D-day

Vandaag niet de laatste dag maar toch wel laatste dagje uit.
Niet te vroeg op pad vandaag, na 24 dagen onderweg zijn we beetje moe. Nog een dag pret voordat we weer op huis aan gaan.
Uit de wel twintig pretparken gekozen voor Disney Animal Kingdom.

Als eerste wat Fast passen gehaald, hierna een theater show "Finding Nemo". Ca half uur theater, heel leuk uitgevoerd met leuke kostuums.
Na Nemo met treintje naar nachtverbliven van de safari dieren.

In Marokkaanse Starbucks bakkie genomen.

Dan de 1e attractie "Expedition Everest", een rollercoaster in de Mount Everest omgeving. Hiervoor hebben ze behoorijk hogenrots gemaakt om de achtbaan, weer zo'n fantastisch Disney decor. Lies had gisteren genoeg gekregen en besloot de tas te bewaken. Jazz zeurde zoals vooraf bij iedere attractie over eng, om net zoveel keer eruit te komen met "nogeenkeer".



Dan de safari. Dit ging per truck door een geweldig opgezet gebied, door bossen, jungle, savanne, woestijn, etc. Alle dieren liepen opngrote vlaktes, alleen gescheiden door natuurlijke grenzen en wildroosters. Van alles gezien, buffels, gnoe's, gazelle's, olifanten, neushoorns, nijlpaarden, kroko's, 1 leeuwepoot, giraffes, etc, teveel om opte noemen.


Tussendoor nog een Jungle tocht door Asie. Hans&Mar hebben 5 weken nodig, wij doen het in 10 minuten. Een prachtig tijger verblijf is gebouwd in eennagebouwd vervallen Indiaas paleis.

Hierna nog verschillende attracties, oa 3D film, vogelshow, Disney Afrika parade en de dag geindigd met de Dinosaur thrill-n-ride.

Om 18:30 waren we er klaar mee en hadden we reuze honger(niet zo gek na de zoveelste dag waar we 500 calorien innemen en 5000 verbranden). Dus lekkere pizza's gehaald biji PizzaHut.
Laatste avond, iedereen uitgezakt op de bank.
De reis begon op 28 juni met een vlucht naar New York, 4 dagen big apple. Camper ophalen, naar Philadelphia en de nationale feestdag beleven ini Washington. Dan door de Appalachen, echte Hill Billies ontmoet. Smokey Mountains, Atlanta, Augusta, Chaleston, Savannah, St Augustine. Een topdag op Kennedy Space Center, dan RV inleveren, auto huren, naar volgende verblijf. En dan de 3 dagen in Universal en Disney.
Morgen uitslapen, koffers pakken, nog naar Celebration en dan op 16:00 op Orlando Int Airport zijn. Om 19:00 vliegen naar Manchester en zaterdag middag op Schiphol.
Nog ff wat energie nodig voor de komende dagen.

woensdag 20 juli 2011

En de winnaar is...

De unaniem gekozen beste attractie was "Harry Potter and the Forbidden Journey". 
Nog nooit hebben we zo lang ergens voor in de rij gestaan, meer dan een uur. Maar het was elke minuut waard. Het "Harry Potter" park was veel drukker dan de rest van het park, er was dan ook een aparte pas nog welke op bepaald tijdstip toegang gaf. En dan toch uur in de rij.
De attractie is opgebouwd als een deel van de school Zweinstein op een grote rots. De attractie begint als je het kasteel ingaat, na tijdje rondlopen ga je achtbaan karretje in en zie je aaneenschakeling van IMAX filmen, waar je op hoge snelheid doorheen gaat. Een TOP attractie.

Gisteren vrijkaartjes gekregen om in 4 attracties via de express line naar binnen te gaan, uiteindelijk bij wel 10 gebruikt. En ja hoor, ook vandaag werkte de vrijkaartjes nog. Alle attracties om de rijen wachtenden heengelopen, per attractie 2-10 minuten wachttijd ipv 30-75.
Een hoop lol gehad iedere keer dat we weer toegelaten werden....was er toch nog iets gratis in de USA.

Ook Spiderman was top. Een 3D thrill ride stond er op het aanplakbiljet, en dat was het. Of je fan of niet bent van Spiderman, maakt niet uit, topattractie.

Vito en Jazz in aantal 2 mega achtbanen geweest, 's-morgens eerst "Dragon Challange" en 's-middags in "The Incredible Hulk Coaster".


Aan einde dag in de enigzins natte "Popeye &Bluto Bilge Rat Barges", en gelachen dat we hebben!
Speciaal voor deze natte attracties had Annelies weggooi regenjassen gekocht en aan degene die uit de bootjes kwamen was wel te zien dat de regenjassen wel handig waren.
Helaas waren ze niet bestand tegen de enorme hoeveelheid water welke gedurende de rit de boot inkwamen. Annelies "dit is niet leuk" "dit is echt niet leuk" "ik wil dit niet meer" "ik wil eruit", maar gelukkig moest ze er zelf ook om lachen(wij lagen dubbel). Na de rit tot de laatste draad toe nat, hierna konden we in reuze föhn staan, Lies broek uit...toen ze ook haar onderbroek wilde gaan drogen kreeg ze ruzie met Jazz "doe toch normaal, die trek je toch niet zomaar uit". Kortom, dikke pret.

Omdat we toch al doorweekt waren zijn Jazz en in ik nog 2e keer geweest, onze fast pass was drijfnat maar werkte wel. Wachtrij was 60 minuten, wij zaten met 60 seconden in bootje.


Om ca 18:30 weggegaan en terug naar onze villa, hier ff douchen en omkleden, dan straks weer terug en gaan eten ergens bij Universal. We willen graag in het NBA restaurant, maar konden niet meer reserveren, we gaan het zien.

dinsdag 19 juli 2011

mr & mrs Universe

Zoals bijna iedere dag op tijd op, nu op weg naar Universal Studio's Orlando. Ipv rechtsaf naar de I-4 gaat de huurauto naar lnks....oh ja, eerst bakkie bij Starbucks.
Vlak voor tien uur komen we bij Universal, uiteraard zetten we auto tegen kleine meerprijs zo dichtbij mogelijk. Yanks zijn buitengewoon goed om alles met klein extra voordeel tegen meerprijs aan te bieden.

We wilden vandaag beginnen in Islands of Adventure, maar omdat het leek of iedereen deze keuze zo maakte vandaag naar het oudste themapark. Direct bij de 1e attractie al grote rij en wachttijd. Omdat geduld niet mijn beste eigenschap is maar naar de customer service gelopen en gevraagd om update naar express ticket, waarmee je de wachtrijen grotendeels ontloopt. "No problem sir, we can upgrade you to Express, 2 days, 2 parks, $396"
Omdat de bodem van de buidel is na 3,5 week inmiddels aardig in zicht is heb ik mijn Nederlandse zuinige gezicht opgezet. Ik moest aardig zoeken, is nl niet mijn favoriete bekketrek. De combinatie van tandpasta smile, vriendelijk en zuchtend zuinig gezicht zette de dame achter de kassa in beweging en ze gaf mij voor 4 attracties gratis express tickets. Alsof ik de loterij gewonnen had lief ik terug naar de wachtende familieleden.
De hele dag deze tickets gebruikt en niet ingeleverd, wel 10 attracties gedaan waar we in totaal zo'n 3u ur wachten hebben voorkomen. En het leukste is dat we de tickets nog s.teeds hebben, s kijken of ze morgen ook nog werken.




"The Simsons Ride" was net als 3 jaar terug de leukste attractie, een pittige rollorcoaster maar dan ik je luie stoel. Hierna volgde een dag van attracties; Men in Black, E.T. Adventure, Shrek, Twister, Disaster, Terminator, Revenge of the Mummy en als afsluiter nog een keer Simsons.

Om 19:30 naar huis, ff langs supermarkt om wat te eten te halen en heerlijke T-bone gegeten.
Morgen opnieuw naar Universal, nu andere park met Harry Potter attracties. ben benieuwd.

maandag 18 juli 2011

Nieuwe dag, nieuw avontuur, nieuwe schrijver

Jullie zullen wel denken, nieuwe schrijver? Ja een nieuwe schrijver, onze oude vertrouwde bijna 50-er en ik zit als enige in het appartement oud en vertrouwd Loenatik te kijken. Maar nu geen slap gelul meer, we gaan over naar de dag zelf.

We begonnen al vroeg, we moesten namelijk ong een uur rijden naar Orlando waar we de RV moeten inleveren, dit was dus heet laatste ritje in de camper, toch wel moeilijk, in die 2 weken toch wel een emotionele band opgebouwd. Voordat we de camper gingen inleveren, eerst de huurauto opgehaald, hierdoor kon lies haar debuut maken als chaffeur in de USA. Op de parkeerplaats van camping world moest alles uit de camper, en weer in de auto. We kwamen hierna goed door de controle, wij wel, zij niet (er waren namelijk een aantal onderdelen niet goed).

We vertrokken, met als doel het appartement, maar...... Onderweg gebeurde het, een Starbucks, en natuurlijk moesten we hier gaan zitten, want een dag geen Starbucks is een dag niet geleefd zou je hier haast zeggen. Na een goede pauze (en ontbijt, met een muffin, Fritter, koekje en nog wat) door naar het appartement. Maarja, we zullen wel eens in 1 keer ergens naartoe rijden, we zagen een Nike outlet winkel en moesten natuurlijk naar binnen. Hier mijn 3e paar schoenen van de vakantie gekocht, en Ron nog een aantal shirtjes. Nu wel naar het appartement gereden, we moesten hier tot 4 uur wachten (wat we wel wisten, maar we namen de gok). De uren in het zwembad doorgebracht, waar we onze lunch om 2 uur bestelden, en we dus half 4 Konden lunchen. Na "heerlijk" te hebben geluncht, nog even gezwommen en we konden hierna er eindelijk in. Gelukkig zaten we op de 1e verdieping dus hoefden we niet zoveel te sjouwen. Binnegekomen bleek het echt heel mooi te zijn, we hadden gewoon een vaatwasser, wie kan er zeggen dat hij op vakantie een vaatwasser heeft. Alle spullen even opgeruimd en te hebben gedoucht, konden we gaan. we wilden naar celebration, een wijkje in Orlando waar ze Amerika in de jaren 50 hebben nagemaakt. Dit hebben we helaas nooit gevonden, dus maar door naat Disney Downtown, een groot stuk met allemaal winkels en restaurants gericht op disney, heel leuk. Ondertussen hadden we aardig honger gekregen en dus opzoek naar een leuk restaurantje, helaas waren alle leuke tentjes helemaal vol, en moesten we dus doorlopen. Tot we bij een Italiaan waren, hier konden we zo plaats nemen. Geweldig gegeten, werkelijk de lekkerste callemaris gegeten die ik oot heb gegeten, en ook de tortelini was geweldig, het waren er maar 3, maar wel 3 hele grote. Na het eten nog even rond gelopen, en weer terug gegaan. Thuis nog wat gedronken met ze alle, en ging de rest naar bed. Ik zit zoals eerder gezegt nog Loenatik te kijken, En ga ook zo slapen.

Morgen een leuke dag ga ik weer vanuit, we gaan naar het 1e park van de 3, namelijk Universal Islands Of Adventure.

Tot zondag, dan zijn we weer op de bekende oranje boden!!!

Vito

Overdosis

Om ca 11:00 camper ingeleverd bij  Moturis,afscheid nemen viel zwaar, hele familie in tranen dat de rit voorbij was. Auto opgehaald bij Holiday Inn hotel, Annelies moest stukje rijden naar Moturis, achter de camper aan, na 5000 miles rijden in USA eindelijk haar vuurdoop, en ze vond het nog leuk ook.

hierna op zoek naar ons nieuwe bivak. Het appartement is prachtig, een overdosis luxe.

Later meer

zondag 17 juli 2011

Space Keek

Geen ruimtereis, wel ontdekkingsreis en opnieuw iets afgestreept van mijn "Bucket List".
Toen ik over de loopbrug van Apollo 11 liep werd ik beetje hyper, alsof het gisteren was herinner in mij het moment van juli 1969.
Als klein mannetje gezien hoe Neil Armstrong op de maan rondstapte, die vreemde zwart-wit beelden met vertraging staan op mijn netvlies gebrand.
Iedereen heeft wel een aantal van dit soort beelden, deze staat bij mij heel hoog.

Na een nacht op een tegenvallende camping bij Cape Caneveral, een stukkie asfalt met paar bomen, vlak aan de interstate, vroeg op weg naar Kennedy Space Station. Ontbijten zouden we doen zodra het kon.
Het was nog niet druk toen we om 09:45 aankwamen, we mochten de camper helemaal vooraan zetten. OMdat we niet wilden wachten ontbijt overgeslagen.We boekten kaartjes met een bustour over het Space Shuttle terrein.
Als eerste gingen we naar "rocket park" met hier diverse oude raketten opgesteld.


Hierna begon om 11:10 onze tour, deze duurde tot ca 13:15.
De reisleider was een echte NASAAT, hij wist echt alles, ook al was het niet altijd volgbaar. Ik kreeg eigenlijk geen tijd om eea aan Vito uit te leggen als het te snel ging, hij was dan alweer bij de volgende informatie golf.
Er waren een aantal foto momenten bij, oa vlak bij de lanceerplatforms van de Space Shuttle. Een ervan waren ze al aan het ontmantelen. De laatste vlucht met de Space Shuttle is vorige week gelanceerd en komt woensdag weer terug op aarde. Er zijn intotaal 133 vluchten gemaakt.
De Space Shuttle vliegt al sinds 1981, maar de meest historische zijn toch wel die met de Challenger in 1986 (de ontploffing na de lancering na 75 sec) en die van de Columbia welke crashte bij terugkeer op aarde in 2003.



Na de bus naar het Apollo en Saturn center. Eerst een live lancering van Apollo 8 mee gemaakt, deze Apollo 8 lag opgesteld in het center, staan ging niet, dit raketje is zo 110 meter lang.
In zaal ernaast was tentoonstelling over "Men on the Moon", bij ons beter bekend als "Het Stelletje van de Maan".


Terug in het visitor center allerlei filmen en shows gezien, oa 3D film reparatie aan SkyLab, het was een onvergetelijke dag.
Oh ja, we moesten nog ontbijten. Om 15:15 als echte Amerikanen ontbeten met pizza, hotdog en chicken wings.


Hierna naar camping, KOA Titusille. Na het eten alles inpakken en de camper opgeruimen. Morgenochtend leveren we deze in in Orlando en gaan met de huurauto naar de bungalow in Kissimmee.

Geen bericht, goed bericht

Zaterdagavond geen inspiratie, ook geen bijzondere dag en zeker geen bijzonder camping.
Bedoeling was dagje strand, maar in Daytona Beach echt geen plek om camper neer te zetten en erna weer veel regen.

Nu is het 08:54, zijn klaar!
Vandaag 08:00 vrienden gemaakt, morgen om 07:00.

We gaan nu op weg naar Kennedy Space Center.
Vanavond hopelijk veel te vertellen.

vrijdag 15 juli 2011

Amerikaniseren

Gisteravond was het bloedheet, slapen ging alleen met airco aan. Om half twaalf klapte alle stoppen eruit op de camping, half uur later weer aan en om half een opnieuw een probleem. Nu met onze airco, aan ging die niet meer. Dat werd zweten. Gelukkig begon het om een uur te regenen, zou het afkoelen? Niet echt, wel probleem erbij omdat de ramen dicht moesten. Wat een vreselijke nacht. De hele nacht onweer en "rain showers". We zouden zonsopgang en schildpadden gaan kijken op het strand, helaas niet doorgegaan omdat het bleef storten. Om zeven uur samen met Jazz in slaap gevallen, de Richters(Vito toch wel beetje een Richter) bleven op, wakker is wakker. Om half elf werden Jazz en ik pas wakker en nog regende het. Tochtje strand zat er niet in. Met de camper op stap richting St. Augustin, onderweg gebeld met verhuurder en in St. Augustin de airco laten repareren. En nog regende het. Onderweg moesten we bijna van de weg af zo hard regende het, een echte tropisch moesson op de highway, die wil je liever niet meemaken. Harder dan 30 werd er niet gereden. Na de reparatie, het regende nog steeds, en nietnbeetje ook, camping geregeld en maar opnieuw naar outlet center gegaan.
Om acht uur werd het pas droog, niet lekker gegeten bij KFC en daarna ijsje bij de Mac. Twee keer op een dag in de fastfood, we Amerikaniseren.

donderdag 14 juli 2011

in usa dolfijnen gezien.

hallo family.

het was vandaag een spectaculaire dag, het ging zo.
we gingen om ongeveer 10 uur opstaan.
we moesten ongeveer een half uurtje rijden, om bij het stadje  Savannah te komen.
we gingen daar namelijk dolfijnen kijken.
we moesten er om kwart over 1 zijn. ( bij jullie kwart over 7)
toen gingen we maar even in de snoep/choco/tofee winkel kijken.
we hadden daar van alles gekregen.
we moesten nu snel naar buiten om de boot niet te missen.
toen nog even 10 min/ 20 min wachten.
daar gingen we eindelijk, met de boot op zoek naar dolfijnen!!!!!
we moesten wel 1 uur wachten + 10 min + 10 min he daar zag ik en vin naar boven komen, yes ik zag er 1.
nog meer en nog meer, heel soms kwam hun lijf ook boven water.
na ongeveer 15 min, zij een man dat hij ze ging proberen te laten springen.
daaar daar kwam er 1 boven water, weer 1.
daarnet kwam er 1 vlak langs ons boven water, het leek wel of hij naar mij lachten.
ahhh, wat jammer we gingen weer terug.

onder weg hebben papa en ik een weddenschap gemaakt.
als ik juf wordt dan gaan we naar Curacao en dan mag ik met dolfijnen zwemmen.
ik was toen helemaal blij, mijn dag kon niet meer stuk.
eindelijk terug,we gingen terug lopen naar de camper, ondertussen een heel lekker ijsje gegeten.
bij de camper aan gekomen, moesten we nog 2 en half uur rijden( aardig lang)
aan gekomen op de camping gingen we pas om 10 uur eten.
nu lekker snel gaan slapen want morgen gaan naar de zon opgang kijken.
daar na naar een zieken huis voor schildpadden
nou ik wens jullie allemaal nog een fijne vakantie.
en tot in Nederland xxxx jazz

Een dolfijne dag

Op onze 17e vakantiedag kwam een stukje droom van Jazz uit, ze zag dolfijnen zwemmen in de zee. Omdat er nog wat te wensen moet overblven is het 2e deel van haar droom dat ze met dolfijnen wil zwemmen. Hiervoor hebben we een 2e familie contract opgemaakt, over ca 10 jaar weten we of dat werkelijkheid wordt(het 1e familie contract lijkt in de kast te blijven).

Terug naar vandaag.
Vanochtend was het gelukkig niet zo heet als gisteren, boven de 40 oC. Vandaag werden we wakker met bewolking, weerbericht gaf 70% kans op onweer en heavy rain's. Om 10:30 vertrokken naar Savannah, een leuk oud stadje, gesticht in 1733 door de Engelsen.
Natuurlijk ff bakkie gedronken bij Starbucks. Middag tempnwas ca 35 oC, maar met zo'n 90% luchtvochtigheid behoorlijk benauwd.

Om 13:30 gingen we aan boord voor onze dolfijnen trip. Het weer leek om te slaan en voor ons begon het te onweren en de regen kwam met bakken naar beneden. "Dont worry" zei de schipper, dit buitje trekt naar het noorden, het regent hier nooit voor zes uur, en de man heeft gelijk gehad, geen druppel gezien. Na ca 1 uur varen over de Savannah rivier kwamen we aan bij de Atlantische Oceaan. Eerst leek het erop dat we ons geld terug zouden krijgen...geen dolfijn te zien. Maar na kwartiertje zoeken zaten we midden in flipper gebied, de een na de ander kwam naar boven. Helaas kwamen ze niet echt dichtbij en ook sprongen ze niet hoog uit het water. Kapitein Iglo gaf zijn boot de sporen en in de golven werden de dolfijnen beetje enthousiaster. Gelukkig hebben we er 1 een sprong zien maken in de hekgolf. Toen Jazz dit zag was haar dag geslaagd. Nu nog even overboord vallen..en gered worden door die flippers.


Na ca 2 uur weer op vaste wal, maar wel met slappe zeebenen.

Vanuit Savannah onderweg naar onze volgende bestemming, een camping op een natuurpark op Jekkyl Island, vlakbij Brunswick in Georgia. Het is nu half negen, het is inmiddels Donker. Ik ga de grill aanzetten en pizza's bakken.

Morgen heel vroeg om zonsopgang op strand te zien, zon op om 06:31.
We zien wel of de kidz mee gaan...en of Lies meegaat.
Ik ga zeker, om die tijd kan je schildpadden op het strand zien.

woensdag 13 juli 2011

Wat is het smeltpunt van het menselijk lichaam?

Om negen uur naar buiten en snel weer naar binnen gegaan. Vandaag wordt de warmste dag van het jaar in deze omgeving, men spreekt van 110 - 115 F (dat is 43-46 C!). Om 09:00 was het al ruim boven de 30, trouwens heel de nacht was het bloedheet. Gelukkig heeft de camper airco, deze stond de hele nacht te draaien.

Om half elf weggereden naar Magnolia Plantation. De vriendelijke dame bij ontvangst raad een bezoek af. Het grote plantage huis heeft geen airco en het wordt binnen dan echt te heet. Ook de rondleiding over de plantage raad ze af. Helaas, maar dan maar iets anders doen. We gaan een strand opzoeken onderweg naar Savannah, het doel voor vandaag. Maar onderweg blijkt dat we liever in de camper blijven vandaag, buiten is echt onaangenaam. Naar oude kustdorpje Beafort gereden, dit vol met koloniale huizen, hele mooie maar ook  veel bouwvallen. Ook hier geen interesse om eruit tegaan, binnen in camper is het aangenaam.


Onderweg bij lokaal tentje heerlijk bakkie gedaan met appeltaart en Fritter, een soort oliebolappelflapdonut-heerlijk. En de meisjes even uitbuiken op de veranda.

Strand is ook geen optie, daar brand je weg, bovendien zitten er nogal wat zeekrokodillen in deze omgeving. Dan op weg naar Savannah, een beetje shoppen, niets kopen maar wel de heerlijk koele winkels in.
Buiten zweet je wel maar je voelt het niet, het is zo heet dat het direct verdampt.

In de monding van de rivier Savannah kan je met een bootje tot op de Atlantische Oceaan, je ziet dan div soorten rivier dolfijnen en misschien wel kroko's. Helaas zit alles vol voor vandaag, dus gaan we morgen om 13:30.
Omdat we na ontbijt van 2 crackers niets meer gegeten hebben krijgen we om 17:00 een hongerklap en zitten we met goede Nederlandse gewoonte om 17:30 aan een warme maaltijd. Hiena nog even over de rivierboulevard van Savannah gelopen.


Hierna camping opzoeken waar we om 19:59 aankomen...het zwembad gaat om 20:00 dicht, helaas.

Morgen dolfijnen kijken, voor Jazz komt er een droom uit........



dinsdag 12 juli 2011

Geen levende mus in Charleston gezien

Niet zo gek als deze massaal dood van het dak gevallen zijn.
De temperatuur was rond de middag opgelopen tot ca 100 F, volgens mij de warmste dag tot nu toe.
Eerst tijdje rondgereden op RV te parkeren, voldoende plekken maar niet voor ons campertje. Lies en Vito visitorcenter ingegaan en op hun aanwijzing naar speciale RV  plek in centrum. Helaas blijkt onze iets hoger dan gemiddeld en paste het niet. Weer rondgereden en uiteindelijk neergezet inhaven bij Aquarium van Charleston.

In downtown Charleston rondgelopen maar dat was niet echt prettig.
.

Downtown bestaat uit veel houten huizen, allemaal met een mooie veranda en nog meer kerken. Eigenlijk te weinig van gezien maar dat ging niet met zoveel zweet in je ogen. Niets gekocht maar toch waren het geweldige winkels...allemaal met prima kwaliteit airconditioning.



Begin middag waren we het zat en gingen naar de volgende bestemming "Patriots Point" met een oud vliegdekschip en onderzeer als attracties. De eerste "USS Yorktown" is gezonken tijdens de slag om Midway in 1942. Dit schip is in de vaart gekomen in "43 en heeft dezelfde naam gekregen. Het 270 meter lange schip is in 1970 met pensioen gegaan en ligt sindsdien in de haven van Charleston.

Je weet dat zo'n schip groot is, maar tijdens bezoek toch wel overdonderd door de grootte. Tijdens actieve dienst werkten en leefden er zo'n 2700 mensen aan boord en was er plek voor zo'n 70 vliegtuigen.
We hebben een aantal verdiepingengezien, maar zijn maar niet tot de machinekamer afgedaald, deze is 7 verdiepingen onder het dek, en de ene roltrap aan boord werkte niet.


Naast de Yorktown ligt een onderzeer, ook hierin zijn we geweest. Petje af voor de mannen die daar dienst 
hebben gedaan, ik zou gek worden. Naast dat je opgesloten zit, is er nergens ruimte voor.


De onderzeebootdienst is vast alleen maar voor dwergen.....en voor torpedemakers.



Hierna op weg naar weer een volgende camping, we staan vlak buiten Charleston op Oak Plantation RV Camp, ca.10 miles van Magnolia Plantation & Gardens, ons doel voor morgen ochtend.

maandag 11 juli 2011

Bomen, Bossen en Meren - het lijkt Zweden wel

Vandaag de staat Georgia van West naar Oost doorgereden. Deze is 4 keer zo groot als Nederland en telt de helft van het aantal inwoners, met zo'n 70% in de metropool Atlanta, 29% in paar andere steden en de rest woont ergens op het platteland. Laten wij nou vandaag over het platteland gereden  zijn. Platteland betekend mn bossen. Veel mini-dorpjes, met ook regelmatig verlaten huisjes. In de mini-dorpjes nauwelijks inwoners gezien, zo af en toe verdwaalde trucker maar het leek wel of alle kidz op schoolkamp waren. Toch mochten we in ieder dorpje niet harder dan 30. Het bord "Pas op voor de hond" kreeg weer een andere betekenis.



Toen we stukje wilden afsnijden kwamen we midden in een reusachtig bos uit. Een volledig verlaten weg, wel af en toe een postbus maar geen huis te zien. Dit ging kilometers zo door. Lies en ik keken elkaar aan maar durfden geen van 2 de uitspraak te doen. Pas op de camping was t van, dacht jij ook "als we maar geen pech krijgen".


Na een lange dag aangekomen in Ladson, vlakbij het historische Charleston.
Opnieuw voor de geschiedenis fans, in Charleston begon de Amerikaanse burgeroorlog. Om Fort Sumter, een door de Union(Noorden) bezette lokatie op grondgebied Conferderatie(Zuiden), een fort op een eilandje in de haven van Charleston, werd op 12 april 1861 als eerste gevochten.

Morgen gaan we naar Charleston, in de voetsporen van Scarlett O'Hara.
Nu eerst de BBQ aansteken.

zondag 10 juli 2011

Atlanta en er voorbij

Vanochtend weer netjes op tijd weg, ca 10:15, voor de rit naar Atlanta, zo'n 3 uur rijden. Na de gebruikelijke benzine/koffie stop stuk, over Interstate 75 zuid richting Atlanta. Zo'n 30 km voor Atlanta werd het drukker(zelfs op zondagmiddag, wat moet dat op maandag ochtend zijn?) en werden het 5 of 6 rijbanen. Toch gemakkelijk onze weg gevonden naar hartje Atlanta, we wilden naar het CocaCola museum en misschien naar CNN. AL snel parkeerplekje gevonden in straatje vlakbij maar toch weer weggegaan, camper opengebroken terugvinden lijkt me niet zo leuk, en maar te zwijgen van geen camper terugvinden. Even later plekje op bewaakt parkeer terrein. Hierna naar de World of CocaCola.
In 1890 of zoiets is recept uitgevonden door lokale apotheker, het hoofdkantoor is altijd in Atlanta gebleven.
Eerst paar voorstellingen en aantal internationale commercials, daarna museum en proeverij van alle producten van The Coca Cola Company. Aantal bekende prima smaken maar ook aantal drankjes die ze vooral aan de andere kant van de wereld moeten blijven schenken.
Hierna ging je voor de uitgang natuurlijk door de winkel.

Zoals iedere dag waren ontbijt en lunch overgeslagen en om ca 15:30 gingen we weer van onze bekende graad. In de lokale Subway heerlijk broodje gegeten en door het prachtige Olympische park,
 Jazz nog even douche gekregen van de Olympische bedriegertjes.


Dan weer terug naar de camper en over de I-20 op weg richting Augusta.
Helaas op deze weg weinig campings dus proberen we het bij een State Park. Ca 7 miles de weg af door oude dorpjes waar tijd heeft stil gestaan en door enorm bos. Aangekomen bij State Park is er niet een echte camping, wel kunnen we in het bos gaan staan.....Helaas was ons heldenboekje vandaag net leeg en zijn we weer op weg gegaan. Na half uurtje aangekomen op onze boerderij camping van vannacht.